Een familie vol zorg bij SDW
Zorg zit bij Tim in de familie. Zijn vader werkt bij Dagcentrum De Colweghe van SDW, zijn zusje is zijn collega op woonlocatie Zuiderdreef. Ook zijn moeder speelt een belangrijke rol: zij werkt al zolang hij zich kan herinneren in de ouderenzorg. “Ik ben van kleins af aan opgegroeid met de zorg. Aan de keukentafel ging het daar vaak over. Niet alleen over het werk, maar vooral over de mensen achter dat werk. Dat heeft me gevormd.”
Hoewel ze bijna allemaal op andere plekken werken, is de gezamenlijke betrokkenheid voelbaar. “We beschermen elkaar, moedigen elkaar aan én houden elkaar scherp. Dat zorgt voor verdieping, thuis én op het werk.”
Toen Tim nog midden in zijn opleiding zat, wees zijn vader hem op een mogelijke stageplek bij SDW. Die tip bleek goud waard.
Een leerweg om te ontdekken wat bij hem past
Via eerdere stages ontdekte Tim wat hem níet lag. “Mijn eerste stage was in de ouderenzorg, daarna werkte ik met mensen met moeilijk verstaanbaar gedrag. Het klikte niet. Ik miste het echte contact, het gevoel.”
Via zijn vader kwam hij in contact met Andrea, die destijds unitmanager was bij woonlocatie Belvedère, een locatie die op dat moment op het punt stond te verhuizen naar het nieuwe gebouw van woonlocatie Zuiderdreef. Als kennismaking mocht Tim een activiteit organiseren voor de bewoners. “Dat was een mooie kans om te laten zien wie ik ben.”
Niet veel later verhuisden bewoners en medewerkers naar de nieuwbouwlocatie Zuiderdreef. Hoewel er officieel geen stageplek beschikbaar was, kreeg Tim tóch de kans om daar te starten. “Ze maakten een uitzondering. Dat voelde als erkenning.”
Meebouwen aan iets nieuws
Hij begon bij de nieuwe woonlocatie Zuiderdreef in een fase waarin alles nog opgebouwd moest worden. “Dat was uniek. Iedereen startte opnieuw, dus je groeide samen in je rol. Je voelde je echt onderdeel van iets wat nog moest ontstaan.”
Tijdens zijn stage kreeg Tim een bijbaan als assistent begeleider aangeboden en later een vast contract als begeleider. Inmiddels begeleidt hij zelf cliënten als persoonlijk begeleider. “Ik ben langzaam gegroeid in mijn rol. Eerst vlieguren maken, daarna pas de verdieping. Die weg werkt voor mij.”
Altijd op zoek naar uitdaging
“Ik heb uitdaging nodig,” zegt Tim eerlijk. “Als het werk te voorspelbaar wordt, haak ik af.” Daarom begon hij vorig jaar aan de deeltijdopleiding Social Work aan de Hogeschool Rotterdam. Niet toevallig koos hij voor de stad. “Ik wilde iets buiten mijn eigen bubbel. Rotterdam inspireert me. Daar gebeurt iets.”
Zijn ambitie? “Ooit een eigen kleinschalige locatie runnen. Een plek waar ik op mijn manier verschil kan maken. Of dat binnen SDW is of daarbuiten, dat zien we dan wel.”
Een verhuizing die binnenkwam
Een moment dat hem is bijgebleven, is de interne verhuizing van een cliënt. “Ze woonde zelfstandig, maar het ging eigenlijk niet meer. Zelf wist ze dat ook, maar de stap durfde ze niet te zetten. Logisch, verhuizen voelt als een verlies van zelfstandigheid.”
Tim en zijn collega’s wachtten niet af. “In drie dagen was alles geregeld: kamer, spullen, begeleiding. Het voelde snel, maar het was nodig.”
Wat het met hem deed? “Het heeft me geraakt, maar ook een diep gevoel van voldoening gegeven. Je ziet daarna het verschil: ze is rustiger, voelt zich gezien. Dat bevestigt dat we samen de juiste keuze hebben gemaakt.”
Geen stereotype, maar echte mensen
Wat Tim stoort, is het eenzijdige beeld van mensen met een verstandelijke beperking in tv-programma’s. “Vaak zie je mensen met Down die goed kunnen praten en redelijk zelfstandig zijn. Maar dat is slechts één kant van de werkelijkheid.”
De doelgroep is veel breder en complexer, zegt Tim. “Er zijn ook mensen die moeilijk verstaanbaar zijn of intensieve begeleiding nodig hebben. Die zie je zelden op tv, terwijl hun verhaal óók gehoord mag worden.” Wat deze mensen vooral nodig hebben? “Geen medelijden of applaus, maar echte aandacht. Gezien worden, als mens.”
Als persoonlijk begeleider zet Tim dat dagelijks in, onder meer via het programma Op Eigen Benen. “Daar draait het om wat iemand wél kan. Zelfkennis, eigenwaarde, zelfstandigheid. Dat geeft hen vertrouwen en mij energie.”
Voor iedereen die twijfelt
Tim sluit af met een boodschap:
“Veel mensen zeggen: ‘Wat goed dat jij in de zorg werkt.’ Maar ik draai het liever om: wat jij doet, vind ík ook knap. Iedereen heeft iets te brengen. En geloof me: als je een klik voelt met dit werk, is dat geen toeval. Dan moet je er iets mee doen.”
