“Het zag ernaar uit dat ze voor langere tijd uit huis geplaatst zouden worden. De kinderbescherming, jeugdzorg en SDW waren al bij het gezin betrokken. Met de betrokken instanties, de ouders en de vier grootouders werd een groot overleg gepland.”
Samen opgroeien
Sjef en Irene wilden de kinderen bij elkaar op laten groeien en niet uit elkaar halen. “Gelukkig dachten de ouders en de andere grootouders daar hetzelfde over,” vervolgen Sjef en Irene hun verhaal. “We kwamen er vrij snel aan uit hoe we dit gingen vormgeven: de kinderen wonen om en om 14 dagen bij ons en 14 dagen bij de andere opa en oma. We zorgen dus samen voor de kleinkinderen.”
Om dit te kunnen realiseren, gingen beide grootouders een traject in om pleegouder te worden. “Omdat SDW ook pleegzorg biedt en van de situatie op de hoogte was, is dit traject soepel en snel verlopen. Beide grootouders gingen met een pleegzorgwerker van SDW aan de slag. We kregen uitleg over wat pleeggrootouder zijn inhield en begeleiding om dit vorm te geven. We werden gescreend en goed bevonden om officieel pleeggrootouders van onze kleinkinderen te zijn.”
Goede afspraken
Sjef en Irene: “Het pleegouderschap gaat goed. We zien dat de kinderen grote sprongen vooruit maken, zowel op school als sociaal. Met de andere grootouders hebben we goed contact. Samen hebben we goede afspraken gemaakt, zodat we op één lijn zitten over bijvoorbeeld leefregeltjes voor de kinderen.”
Aanpassen
“Natuurlijk hebben we ons leven aan moeten passen. We maken bijvoorbeeld onze privé afspraken in de 14 dagen dat we geen kinderen hebben; we leven weer met een agenda. Al gaan spontane logeerpartijen van onze andere kleinkinderen gewoon door. Dan is het passen en meten, maar wel heel gezellig. We vinden het vooral een voorrecht dat wij ervoor kunnen zorgen dat onze kleinkinderen in een stabiele en veilige omgeving op kunnen groeien!”
Duidelijkheid
Kun je nog wel opa en oma zijn als je ook pleeggrootouder bent? “De kinderen weten het verschil tussen wonen bij ons, op visite gaan bij ons en logeren bij ons.” Sjef en Irene vervolgen lachend: “Dat hebben ze zelf als volgt aan ons uitgelegd: als ze bij ons wonen, dan zijn er regeltjes. Als ze logeren, dan mogen ze meer. En als ze op visite komen, dan mogen ze een ijsje. Wat een heerlijke kinderlogica! Maar zo is het wel duidelijk en kunnen we dus ook gewoon opa en oma zijn en niet alleen bezig zijn met opvoeden.”
Negatieve signalen
“Met de kinderen praten we positief over hun ouders. We leggen uit dat papa en mama alleen nu niet voor hen kunnen zorgen en dat ze daarom bij ons en de andere grootouders wonen.” Waar Sjef en Irene soms wel moeite mee hebben, zijn de negatieve signalen die ze soms krijgen van de wereld om hen heen. “Gelukkig kunnen we met dit soort en andere vraagstukken altijd terecht bij onze pleegzorgwerker. Zij staat ons met raad en daad bij. Zo kunnen wij dingen relativeren en genieten van onze kleinkinderen.”
